مدح و شهادت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در شب نوزدهم
در دلت افتاده، امشب آن شب دلخواه توست آن شب سختی که چشم آسمان در راه توست مـی‌روی و بـا تـمـام رازهـای در دلـش چاه غربت بعد از این دلتنگ روی ماه توست تا بگـیرد آخرین بار از نگاهت روشنی ماه امشب تا سحر را حلقۀ درگاه توست بال و پر بگـشوده از رفتن پشیمانت کند آخر این مرغآبی دلتنگ خاطرخواه توست اینکه پیچیده‌ست امشب در میان کوچه‌ها صوت قرآن خواندن تو یا نسیم آه توست؟! تو به محراب عبادت، قاتلت پشت سرت مسجد کوفه‌ست اینجا یا که قربانگاه توست؟! تا شهادت که همیشه بوده‌ای در حسرتش این نمـاز آخـرت راه بسی کـوتاه توست |